ترازو آزمایشگاهی به سطح آزمایش و تجزیه و تحلیل انجام شده در یک محیط آزمایشگاهی با استفاده از مقادیر کم مواد، تجهیزات و ابزار دقیق اشاره دارد. مرحله اولیه تحقیق و توسعه است که در آن دانشمندان و محققین آزمایش ها و آزمایش های مختلفی را برای ارزیابی امکان سنجی یک مفهوم یا فرضیه انجام می دهند.

آزمایش در ترازو آزمایشگاهی شامل استفاده از دستگاه‌هایی در مقیاس کوچک مانند فنجان‌ها، فلاسک‌ها و لوله‌های آزمایش است که برای رسیدگی به مقادیر کمی از مواد طراحی شده‌اند. آزمایش‌های انجام‌شده در این سطح معمولاً در شرایط کنترل‌شده انجام می‌شوند و برای آزمایش اثربخشی و کارایی فرآیندها و فناوری‌های جدید استفاده می‌شوند.

ترازو آزمایشگاهی در تحقیق و توسعه محصولات و فناوری های جدید مهم است. این یک محیط کنترل شده را فراهم می کند که در آن دانشمندان و محققان می توانند فرضیه های خود را آزمایش کنند و امکان سنجی ایده های خود را قبل از حرکت به سمت تولید در مقیاس بزرگتر ارزیابی کنند. این به کاهش خطر شکست و صرفه جویی در زمان و هزینه در طولانی مدت کمک می کند. علاوه بر این، آزمایش در ترازو آزمایشگاهی به محققان اجازه می دهد تا فرآیندهای خود را مانند زمان واکنش، دما و غلظت را برای دستیابی به نتایج مطلوب بهینه کنند. همچنین به شناسایی مشکلات بالقوه یا مسائلی که ممکن است در طول تولید در مقیاس بزرگ‌تر ایجاد شود کمک می‌کند و اجازه می‌دهد تا قبل از افزایش مقیاس، تغییراتی در فرآیند انجام شود.

به طور کلی، آزمایش در ترازو آزمایشگاهی نقش مهمی در فرآیند تحقیق و توسعه ایفا می کند. این به دانشمندان و محققان اجازه می دهد تا ایده ها و فناوری های خود را آزمایش و اصلاح کنند، فرآیندهای خود را بهینه کنند و مسائل بالقوه را قبل از حرکت به سمت تولید در مقیاس بزرگتر شناسایی کنند.